നിന്റെ വാക്കിന്റെ മൂർച്ചയിൽ
ചോരയിറ്റുമെൻ ഹൃത്തടം
മൗനത്തിൻ കമ്പളത്താൽ
പൊതിഞ്ഞു വെച്ചു ഞാൻ
മറുപടികളേറെ പറയുവാനുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും
മനസ്സിലാക്കാൻ നിനക്കാവില്ലെന്ന
തിരിച്ചറിവിലെന്റെ വാക്കുകൾ
തുരുമ്പെടുത്തു
രാത്രിയിൽ നീ അമർത്തി ചുംബിച്ച ചുണ്ടുകൾ
അഭിപ്രായങ്ങൾ പറയാൻ മറന്നു
അനിഷ്ടങ്ങൾ പറയാൻ മറന്നു
അനന്തരം എന്റെ മൗനത്തിന്റെ
നേർക്ക് വിരൽചൂണ്ടി മറ്റുള്ളവരോടായി
നീ പറഞ്ഞു “ഒന്നിനും കൊള്ളാത്തവൾ എന്ത് ചോദിച്ചാലും പറഞ്ഞാലും ഉത്തരമില്ലാത്തവൾ ”
മൗനത്തിന്റെ മതിലുകൾക്കപ്പുറം
മറുപടികൾ വിഴുങ്ങി ഞാനപ്പോഴും ചിരിച്ചു