നിറവയറും ചൊമല നായയും *************************** രാവിലെയുള്ള യാത്രകളിൽ ബസ്സിലെ കുലുങ്ങിക്കുലുങ്ങിയുള്ള ഇരിപ്പിലും പല തരത്തിൽ ഉറങ്ങുന്ന ഒരുപാട് മനുഷ്യരുണ്ടാകും ഒപ്പം.…

ഏറെ മിഴിവുള്ള, രസകരമായ ഓർമകൾ സ്കൂൾ കാലഘട്ടവുമായി ചേർന്ന് കിടക്കുന്നു. ഏഴിലോ, എട്ടിലോ മറ്റോ ആയിരുന്നിരിക്കണം. അന്ന് മൊബൈൽ ഫോൺ…

എന്റൊരു വലിയ ആഗ്രഹം പറയട്ടെ. നട്ടപ്രാന്ത്. എനിക്കൊരു സ്കൂൾ തുടങ്ങണം. നമ്മുടെ ടോട്ടോചാന്റെ സ്കൂൾ പോലൊന്ന്. കോബോയാഷി മാസ്റ്ററുടേത് പോലെ…

സമയസൂചി പിന്നോട്ട് തിരിച്ച് ഒന്ന് കൂടി സ്കൂളിൽ പോകണം. ജീവതമെന്നാൽ സുഖ സുതാര്യ വെളുപ്പും ദുഃഖത്തിന്റെ കടുപ്പവുമാണെ ന്നോർത്തുകൊണ്ട് യൂണിഫോമിടണം.…

അന്നൊരു വ്യാഴാഴ്ചയായിരുന്നു. നാളെ വെള്ളിയാഴ്ചയാണല്ലോ എന്ന സമാധാനത്തിൽ സ്കൂൾ ബാഗിൽ പുസ്തകങ്ങൾ എടുത്തുവെച്ചു. ലഞ്ച് ബാഗും കൈയിലെടുത്തു വാതിലും പൂട്ടി…

കൂടെപ്പിറപ്പ് ! അതെങ്ങനെ? കൂടെ അല്ലല്ലോ പിറന്നത് എന്ന് കുഞ്ഞുനാളിൽ പലപ്പോഴും ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി, പിന്നെ ഏതോ മിഠായി കടാലാസിൽ…