പിരിമുറുക്കങ്ങളും സമ്മർദ്ദങ്ങളും നിറഞ്ഞ ജീവിതത്തിൽ സ്വന്തം ശരീരത്തെയോ മനസ്സിനെയോ നേരാംവണ്ണം കാത്തു പരിപാലിക്കാൻ കഴിയാത്തിന്റെ ഫലമായി കൂട്ടിനു വന്ന ഒട്ടനേകം…

മറ്റാർക്കോ പതിച്ചു കൊടുത്ത പുറംപോക്ക് ഭൂമി പോലെയായിരുന്നു ഒരിക്കലെന്റെ മനസ്സ് ആർക്കോ വേണ്ടി മിടിച്ചും ആരുടെയൊക്കെയോ ഇഷ്ടങ്ങൾ കുത്തിനിറച്ചും അവരുടെയൊക്കെത്തന്നെ…

ഉരച്ചിട്ടും തേച്ചിട്ടും പോവാത്ത അഴുക്കുകൾ ഉള്ളിലുള്ളപ്പോൾ ഉടലെത്ര ഭംഗിയാക്കിയിട്ടും കാര്യമില്ല ജ്ഞാന സ്നാനത്താൽ ഉള്ളിലെരിയുന്ന വേണ്ടാത്ത ചിന്തകളെ കഴുകി കളയുന്നതാണ്…

മമ മലയാളം… മനതാരിനുള്ളിൽ… മകരന്ദമൂറി നിറഞ്ഞു നിൽപ്പൂ… മഴവില്ലിൻ അഴകായി തെളിഞ്ഞു നിൽപ്പൂ.. മയിൽ‌പ്പീലി വിടർത്തി നൃത്തമാടി നിൽപ്പൂ… മനസ്സിൽ…

“ജാസി, നിന്റെ ആരും വന്നില്ലേ? ബാക്കി എല്ലാരുടെയും രക്ഷിതാക്കൾ വന്നല്ലോ, നിന്റെ മാത്രമെന്തേ?” പ്രോഗ്രസ്സ് കാർഡ് ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച്, രൂക്ഷ നോട്ടമെറിഞ്ഞ…

തീക്ഷ്ണമായ ചൂടുള്ള പകലിനൊടുവിൽ  അഞ്ചു മണിയോടടുത്ത നേരത്താണ് എന്റെ സ്വീകരണ മുറിയിലേക്ക് അവരെല്ലാവരും കൂടി യാതൊരു മുന്നറിയിപ്പുമില്ലാതെ വന്നു ചേർന്നത്.…