Author: Sheeba Prasad

ഉയിരിൽ എരിയും ഏകാന്തതയുടെ നെരിപ്പോടിൽ നിന്നൊരു തിരി കൊളുത്തി എന്റെയുന്മാദ രാത്രികളുടെ ഉമ്മറത്തെ വെണ്ണീർകൂന ജ്വലിപ്പിക്കണം… ഒടുവിലായ് തീ വിഴുങ്ങി വെടിപ്പാക്കിയ രാത്രിയെ പുണർന്നുറങ്ങണം…

അനുവാദം ചോദിക്കാതെ അളന്നിടാതെ ഇത്തിരിപ്പോന്നൊരു ഹൃദയത്തിൻ ആധാരം കട്ടെടുത്തു നീ…

ഇടനെഞ്ചിൽ നീയെനിക്കായ് പകുത്തൊരിത്തിരിയിടം കുടിയിറക്കും മുൻപേ അളന്നു തിട്ടപ്പെടുത്തണം അടയാളക്കല്ലിടണം…!

നിർഭാഗ്യങ്ങളുടെ നിഴൽ വീണ് മങ്ങിപ്പോയൊരെൻ ഭൂതകാലത്തിന് എന്റെയും നിന്റെയും ജീർണ്ണ സ്വപ്‌നങ്ങളുടെ ഗന്ധം…

എന്റേതല്ലാത്ത കാരണത്താൽ ഞാനിടയ്ക്കൊക്കെ വിഷാദത്തിന്റെ പരുക്കൻ ഭിത്തികളിൽ ചെന്നിടിച്ചു വീഴാറുണ്ട്… അന്നേരം മൗനം കൊണ്ടൊരു മുഖാവരണമണിഞ്ഞ് കാഴ്ചകൾക്കും കേൾവിക്കും നേരെ ഞാനെന്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ പൂട്ടിവെക്കും.. വിഷാദവും ഏകാന്തതയും എന്നെ വിഴുങ്ങാൻ പരസ്പരം മത്സരിക്കുമ്പോൾ അതിന്റെ ചവർപ്പ് നുണഞ്ഞ് തൊണ്ട പൊള്ളി ഞാനുമൊരു തീ വിഴുങ്ങി പക്ഷിയായ് പരിണമിക്കാറുണ്ട്…

ഞാൻ ജോലി ചെയ്യുന്ന കോളേജിലെ ഓണാഘോഷത്തിന്റെ ആരവം മനസ്സിൽ നിന്നും മാഞ്ഞിട്ടില്ല ഇതുവരെയും. എല്ലാ ആഘോഷ ദിവസങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി, ഓണത്തിന്റെ ഒരു പ്രത്യേകത എന്തെന്നാൽ കുട്ടികളുടെ വേഷവിധാനത്തിലെ പാരമ്പര്യ തനിമയാണ്. പെൺകുട്ടികൾ മിക്കവാറും കേരള സാരിയോ ദാവണിയോ പാവാടയും ബ്ലൗസുമോ ഒക്കെ ആകും വേഷം. ഇക്കൊല്ലവും അങ്ങനെ തന്നെ ആയിരുന്നു. എന്നാലും അതിൽ ഒരു വ്യത്യസ്തത ഉണ്ടായി. കോളേജിലും അതെ പോലെ യാത്രയ്ക്കിടയിലും സാരി ഉടുത്തു കണ്ട ചെറിയൊരു ശതമാനം പെൺകുട്ടികളെങ്കിലും സിനിമ താരങ്ങളെയോ സോഷ്യൽ മീഡിയ സെലിബ്രിറ്റികളെയോ അനുകരിച്ച് ലാസ്യഭാവത്തിൽ മുല ഒരെണ്ണം പുറത്ത് കാണിക്കാൻ വെമ്പൽ കൊള്ളുന്ന അസഹ്യത ഉളവാക്കുന്ന കാഴ്ച! കുറച്ചു നാളുകളായി സോഷ്യൽ മീഡിയയിലും മറ്റും സ്ഥിരം കാണുന്ന ഏറെ അരോചകം സൃഷ്ടിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ്, വേലി കെട്ടി തിരിക്കാത്ത പുറമ്പോക്ക് പോലെ മുല ഒരെണ്ണം പുറത്ത് ആക്കി സാരി ചുറ്റുക. അഞ്ചെമുക്കാൽ മീറ്റർ നീളവും ഒന്നേകാലോ ഒന്നരയോ മീറ്റർ വീതിയും ഉള്ള മാന്യമായ ഒരു…

നിന്റെ മൗനത്തിന്റെ കൂർത്ത ചില്ലുകൾ കൊണ്ടാണ് ഇനിയുമുണങ്ങാത്ത മുറിവുണ്ടായതും.. മുറി കൂടാത്ത മുറിവായ് ഞാൻ മാറിയതും…!

എന്റെ ഓർമയിലിന്നും പൊള്ളുന്നു നിന്റെ ഉമ്മകളേറ്റ് നീലിച്ച പാടുകൾ….!

നിന്നോർമ്മകളുടെ വേലിയേറ്റത്തിൽ ഞാനെന്റെ ഭ്രമണപഥത്തിൽ നിന്ന് വേർപെട്ട് പോകുന്നു…!

പാതിയുറക്കത്തിൽ വഴുതി വീണ കിനാക്കളെ താരാട്ട് പാടിയുറക്കി കിടത്തി ഞാൻ… രാത്രിമഴ കണ്ണീരൊഴുക്കി തുടച്ച് വെടിപ്പാക്കിയ.. നിദ്രയെന്നെ കൈവിട്ട രാത്രിയിൽ… ഏകാന്ത രാവിൻ വ്യസനങ്ങളെ- ക്കുറിച്ചൊരു കവിത എഴുതണം… ഇനിയുണരാത്ത അവസാന നിദ്രയ്ക്ക് മുൻപേ കുറിക്കട്ടെ എന്റെ ഒടുവിലത്തെ വരികൾ…